Bezpieczeństwo dziecka w pełni zależy od jego rodziców bądź opiekunów. Jazda samochodem to jeden z tych obszarów, w których nie można odpuszczać – od naszej postawy zależy zdrowie i życie naszych pociech. Nie ma w tym żadnej przesady. Jak zatem zadbać o bezpieczeństwo dziecka podczas jazdy?
Pierwszym skojarzeniem rodziców, jeśli chodzi o bezpieczeństwo dziecka w samochodzie, jest fotelik – i bardzo słusznie. Zakup odpowiedniego fotelika oraz korzystanie z niego w sposób zgodny z zasadami to kluczowe działanie odpowiedzialnych rodziców. W ten sposób bezpośrednio chronimy dziecko przed urazami w razie kolizji, wypadków czy nawet gwałtownych manewrów na drodze. Właśnie dlatego fotelikom poświęcimy osobny wpis, a póki co przedstawimy tylko kilka kluczowych faktów.
O tym, czy dziecko może być przewożone bez fotelika, nie decyduje jego wiek, tylko wzrost – w foteliku powinny podróżować wszystkie niepełnoletnie osoby o wysokości poniżej 150 cm. Od tej zasady są jednak pewne wyjątki. Bez fotelika może być przewożone dziecko:
- – o wzroście powyżej 135 cm i ważące więcej niż 36 kg, które siedzi na tylnym siedzeniu i jest zapięte zwykłymi pasami;
- w wieku powyżej 3 lat, jeśli siedzi na środkowym tylnym siedzeniu między dwojgiem innych dzieci w fotelikach i jest zapięte zwykłymi pasami;
- jeśli posiada udokumentowane medyczne przeciwwskazania do jazdy w foteliku;
- jeśli jest wiezione w licencjonowanej taksówce, karetce, samochodzie policji, straży pożarnej lub straży miejskiej.
Gdzie zamontować fotelik? Jako najbezpieczniejsze jest wskazywane środkowe miejsce z tyłu, a następnie miejsce bezpośrednio za kierowcą. Umiejscowienie „na ukos” też ma swoją zaletę – umożliwia kierowcy kontrolę tego, co dzieje się u dziecka. Montaż na przednim siedzeniu również jest dozwolony, ale wówczas należy koniecznie pamiętać o wyłączeniu poduszki powietrznej pasażera – w razie kolizji jej uruchomienie będzie niebezpieczne – oraz o tym, by fotelik był ustawiony tyłem do kierunku jazdy. Zgodnie z przepisami niemowlęta muszą być przewożone tyłem do kierunku jazdy do wyrośnięcia z nosidełka kategorii 0-13 kg. Zazwyczaj dzieci zaczynają więc jeździć przodem około 9 miesiąca życia, ale nie należy się spieszyć z wymianą fotelika – podróżowanie tyłem do kierunku jazdy jest najbezpieczniejsze, więc warto korzystać z tej opcji tak długo, jak tylko jest to możliwe.
Inne środki bezpieczeństwa
Wielu rodziców montuje na tylnej szybie samochodu tabliczkę „dziecko w aucie”. To dobra praktyka z dwóch powodów:
- tabliczka stanowi sygnał dla innych kierowców – może zachęcać do większej ostrożności;
- tabliczka to natychmiastowa, dodatkowa informacja dla służb ratunkowych w razie wypadku, w którym osoby dorosłe np. stracą przytomność.
Odradzamy natomiast tabliczki z imieniem dziecka – choć są urocze, mogą stanowić informację dla porywaczy, którzy wykorzystają znajomość imienia jako sposób zdobycia zaufania dziecka.
Kolejną istotną sprawą jest blokada tylnych drzwi oraz okien – to rozwiązanie pozwala rodzicom prowadzić bez obawy, że przewożona z tyłu pociecha postanowi nagle je otworzyć. Niektórzy decydują się również na montaż dodatkowego lusterka do obserwacji dziecka, które pozwala kierowcy kontrolować pociechę jadącą tyłem do kierunku jazdy.
Warto też pamiętać, że bezpieczeństwo dziecka w samochodzie nie jest powiązane wyłącznie z minimalizowaniem skutków ewentualnych kolizji. Ważną kwestią jest też odpowiednia temperatura – nie za niska, nie za wysoka. Komfort dziecka można też podnieść chociażby specjalną żaluzją, która osłoni je przed nadmiernym działaniem słońca. W przypadku dłuższych tras warto pamiętać o postojach – to okazja do wypoczynku nie tylko dla malucha, ale również i dla kierowcy.
Ostrożność przede wszystkim
Dobór odpowiedniego fotelika, przewożenie dziecka w zgodzie z przepisami czy wykorzystanie innych zabezpieczeń i udogodnień nie są rozwiązaniami, które dają gwarancję bezpieczeństwa. Absolutnie kluczowa jest więc spokojna, przepisowa, dostosowana do warunków panujących na drodze jazda. Należy pamiętać o zasadzie ograniczonego zaufania: nie mamy przecież wpływu na zachowania innych uczestników ruchu, którzy mogą być znacznie mniej odpowiedzialni niż my.
Co ważne, nasz styl jazdy nie tylko warunkuje bezpieczeństwo dziecka, ale również wpływa na kształtowanie jego postaw. Jeśli nasza pociecha będzie świadkiem „naginania” przepisów, wjeżdżania na skrzyżowania na żółtym świetle czy agresji drogowej, wyrobi sobie przekonanie, że właśnie tak powinno się uczestniczyć w ruchu drogowym. To niestety może przynieść bardzo negatywne skutki w przeszłości.
Kierujący rodzic koniecznie powinien także pamiętać o:
- regularnym kontrolowaniu stanu technicznego samochodu;
- byciu możliwie wypoczętym;
- całkowitej rezygnacji z alkoholu i innych substancji psychoaktywnych;
- sprawdzeniu, czy stosowane leki mogą być używane przez kierowców.
Do wszystkich tych zasad, rzecz jasna, powinny bezwzględnie stosować się wszystkie kierujące osoby. Trudno wyobrazić sobie jednak silniejszą motywację do dbałości o bezpieczeństwo niż dobro własnego dziecka.
